七绝十章赋春日(平水韵)

墨河一舟

<p class="ql-block"> 南国之春(其一)</p><p class="ql-block">遥看朱粉染青山,轻画黛眉换玉颜。</p><p class="ql-block">若问谁来开此峡,南风有意仲春还。</p> <p class="ql-block"> 南国之春(其二)</p><p class="ql-block">南国二月染芳林,草长莺飞啭脆音。</p><p class="ql-block">正是人间春好处,樱红柳绿最依心。</p> <p class="ql-block"> 南国之春(其三)</p><p class="ql-block">枝头簇簇坠红樱,摇落缤纷催景明。</p><p class="ql-block">燕舞东风随笑客,春朝自有春朝情。</p> <p class="ql-block"> 惊蛰有感</p><p class="ql-block">平地惊雷万物生,日清天朗月光明。</p><p class="ql-block">晓风拂起千层浪,更有繁花醉古城。</p> <p class="ql-block"> 踏春逢雨</p><p class="ql-block">未觉春风送暖晴,只随柔雨伴山行。</p><p class="ql-block">青蒿偷绿来时路,又有鸟啼嬉闹声。</p> <p class="ql-block"> 春雨(其一)</p><p class="ql-block">千丝万线洗铅华,点落轻尘出彩霞。</p><p class="ql-block">一遇东风升暖意,盈盈笑语过酒家。</p> <p class="ql-block"> 赏春柳有感</p><p class="ql-block">丝雨绵绵绿柳柯,东风抚瑟舞清歌。</p><p class="ql-block">春光有限颜华好,暮鼓晨钟度几何。</p> <p class="ql-block"> 陌上窥春</p><p class="ql-block">陌草又发点绿芽,莺啼黄柳和朝霞。</p><p class="ql-block">小溪已暖凫春鸭,便是东风到我家。</p> <p class="ql-block"> 雨夜抒怀</p><p class="ql-block">春风化雨洗凡尘,了却从前万物新。</p><p class="ql-block">不敢狂言何所用,轻声慢语著吾身。</p> <p class="ql-block"> 寒春逢雪</p><p class="ql-block">本是东风绿野堤,却迎银粟白牛溪。</p><p class="ql-block">明朝有意池边景,误染轻罗化雪泥。</p>