<p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:22px;"> 儿时嬉戏杨梅树,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:22px;"> 贪得杨梅鞋弄丢,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:22px;"> 而今杨梅酿成酒,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:22px;"> 又恋浊杯解千愁。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187); font-size:22px;"> 红了杨梅,酿了梅酒,过了半生,醉了来路,也,迷了归途!</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(176, 79, 187);"> 年轻时,喝酒愿意听别人的故事,年长后,喝酒觉得自己就是故事。三十而立,常与人道:只要你有故事,我就有酒;四十不惑,又与人语:只要你有酒,我就有故事。现在连故事也已不与人讲,事事却量子纠缠,纵使相隔光年,也相见即是湮灭。也似一首歌“想得却不可得,你奈人生何,该舍得舍不得,只顾着跟往事瞎扯。当你发现时光是贼了,它早已偷光你的选择。” </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(176, 79, 187);">初闻不识曲中意,再听已是曲中人。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 羞花闭月,天上烟火,梅酒饮时,人间已秋,一念成执,尽是凡愁。也曾见过,秋叶冬雪,春日夏风,也曾走过,北山南水,东麓西岭,一生已过四十春秋,亦悟不透纳兰性德,“人生若只如初见,何事秋风悲画扇。骊山语罢清宵半,泪雨霖铃终不怨。”唯有时光,慢慢领略仓央嘉措,“世间安得两全法,不负如来不负卿。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);">一杯梅酒,对影长歌。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(176, 79, 187);"> 职场推杯换盏,不过是图碎银几两,可就是这碎银几两,能解万般惆怅,可让父母安康,可护幼子成长,但是也让少年染上了沧桑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(176, 79, 187);"> 知己觥筹交错,贪恋的是把忧愁抛到脑后,可就是这梅酒,喝得我一宿上头,抽刀断水水更流,举杯消愁愁更愁,人生在世不称意,明朝散发弄扁舟。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);"> 希望是火,失望是烟,生活就是,一边点火,一边冒烟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);"> 希望是曲,失望是酒,生活就是,一边发酵,一边出酒。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;"> 余生信奉,泱水苍山,都不及我,欢笑开颜。难得梅酒,难得糊涂。</span></p>