<p class="ql-block" style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8); font-size: 22px;">《汉字与天文》之《电》</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px; color: rgb(22, 126, 251);"> “电”“申”“神”在字源上都源于闪电的“电”字。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size: 22px; color: rgb(22, 126, 251);"> “电”是个象形字,它是闪电划过天空发光的样子,中间夹杂着雨点。金文加了一个“雨”字,闪电总是在下雨时出现。</b></p><p class="ql-block">一</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px; color: rgb(22, 126, 251);"> 我们知道,电是能的一种,包括负电和正电。中国的古人已经对此有了一种朴素的认识,《说文解字》中这样解释“电”说:“电,阴阳激耀。”</b></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px; color: rgb(22, 126, 251);"> 闪电的速度很快,人们常用它来形容行动迅速。秦始皇有七匹名马,其中一匹叫作“追电”,是说这匹骏马跑得很快,快到能追上闪电了。西汉的汉文帝也有骏马九匹,其中一匹是赤红色的跑起来像一道赤色的闪电,名叫“赤电”。</b></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><b style="color: rgb(237, 35, 8); font-size: 15px;">宋代李公麟(1049一1106)画的《放牧图》(局部)</b></p> <p class="ql-block"><b style="color: rgb(237, 35, 8); font-size: 15px;">金代杨微(生辛年不详)创作于1184年的《二骏图》(局部)</b></p>