《菊》(二)

茅歌

<p><br></p><p> 采菊东篱下,悠然见南山。&nbsp;</p><p><br></p><p> ———— 晋.陶渊明</p><p><br></p> <p><br></p><p> 兰有秀兮菊有芳,怀佳人兮不能忘。</p><p><br></p><p> ———— 汉武帝.刘 彻</p><p><br></p> <p><br></p><p> 朝饮木兰之坠露兮,夕餐秋菊之落英&nbsp;。</p><p><br></p><p> ———— 楚.屈 原</p><p><br></p> <p><br></p><p> 他年我若为青帝,报与桃花一处开。</p><p><br></p><p> ———— 唐. 黄 巢</p><p><br></p> <p><br></p><p> 待到重阳日,还来就菊花。</p><p><br></p><p> ———— 晋.陶渊明</p><p><br></p> <p><br></p><p>尘世难逢开口笑,菊花须插满头归。</p><p><br></p><p> ———— 唐.杜 牧</p><p><br></p> <p><br></p><p>寒花开已尽,菊蕊独盈枝。</p><p><br></p><p> ———— 唐·杜 甫</p><p><br></p> <p><br></p><p> 宁可抱香枝头老,不随黄叶舞秋风。</p><p><br></p><p> ———— 宋.朱淑贞</p><p><br></p> <p><br></p><p> 可叹东篱菊,茎疏叶且微。</p><p><br></p><p> ———— 唐.李 白</p><p><br></p> <p><br></p><p> 马穿山径菊初黄,信马悠悠野兴长。</p><p><br></p><p> ———— 宋.苏 轼</p><p><br></p> <p><br></p><p>东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。</p><p><br></p><p> ———— 宋.李清照</p><p><br></p> <p><br></p><p> 零落黄金蕊,虽枯不改香。</p><p><br></p><p> ———— 宋·梅尧臣</p><p><br></p> <p><br></p><p>九日龙山饮,黄花笑逐臣。</p><p><br></p><p> ———— 唐.李 白</p><p><br></p> <p><br></p><p> 不是花中偏爱菊,此花开尽更无花。</p><p><br></p><p> ———— 唐.元稹</p><p><br></p> <p><br></p><p> 怀此贞秀姿,卓为霜下杰。</p><p><br></p><p> ———— 晋.陶渊明</p><p><br></p> <p><br></p><p> 黄花千点幽崖下,丹枫万叶碧云边。</p><p><br></p><p> ———— 宋.张 抡</p><p><br></p> <p><br></p><p> 春露不染色,秋霜不改条。</p><p><br></p><p> ———— 晋.袁 崧&nbsp;</p><p><br></p> <p><br></p><p> 秋风有意染黄花,下几点凄凉雨。</p><p><br></p><p> ———— 宋·吕渭老</p><p><br></p> <p><br></p><p> 轻肌弱骨散幽葩,更将金蕊泛流霞。</p><p><br></p><p> ———— 宋·苏 轼</p><p><br></p> <p><br></p><p> 灵菊植幽崖,擢颖凌寒飙。</p><p><br></p><p> ———— 晋.袁 崧&nbsp;</p><p><br></p> <p><br></p><p> 羞与春花艳冶同,殷勤培溉待西风。</p><p><br></p><p> ———— 宋.刘克庄</p><p><br></p> <p><br></p><p>冲天香阵透长安, 满城尽带黄金甲。</p><p><br></p><p> ———— 唐.黄 巢</p><p><br></p> <p><br></p><p>宁可枝头抱香死,何曾吹落北风中。</p><p><br></p><p> ———— 宋.郑思肖</p><p><br></p> <p><br></p><p>涧松寒转直,山菊秋自香。</p><p><br></p><p> ———— 唐·王 绩</p><p><br></p> <p><br></p><p> 暗暗淡淡紫,融融冶冶黄。</p><p><br></p><p> ———— 唐.李商隐</p><p><br></p> <p><br></p><p> 过了登高菊尚新,酒徒诗客断知闻。</p><p><br></p><p> ———— 宋.范成大</p><p><br></p> <p><br></p><p> 家家菊尽黄,梁园独如霜。</p><p><br></p><p> ———— 唐.刘禹锡</p><p><br></p> <p><br></p><p> 粲粲黄金裙,亭亭白玉肤。</p><p><br></p><p> ———— 宋 · 吴 潜</p><p><br></p> <p><br></p><p> 耐寒唯有东篱菊,金粟初开晓更清。&nbsp;</p><p><br></p><p> ———— 唐·白居易</p><p><br></p> <p><br></p><p>酒出野田稻,菊生高冈草。</p><p><br></p><p> ———— 晋.鲍 照</p><p><br></p> <p><br></p><p>东篱黄菊为谁香,不学群葩附艳阳。</p><p><br></p><p> ———— 宋·史 铸</p><p><br></p> <p><br></p><p> 荷尽已无擎雨盖,菊残犹有傲霜枝 。</p><p><br></p><p> ———— 宋·苏 轼</p><p><br></p> <p><br></p><p> 世情儿女无高韵,只看重阳一日花。&nbsp;</p><p><br></p><p> ———— 宋.范成大</p><p><br></p> <p><br></p><p><br></p><p>月明阶下窗纱薄,多少清香透入来。</p><p><br></p><p> ———— 唐.陆龟蒙</p><p><br></p> <p><br></p><p> 此生只是偿诗债,白菊开时最不眠。</p><p><br></p><p> ———— 唐.司空图</p><p><br></p> <p><br></p><p> 明岁秋风知再会,暂时分手莫相思。</p><p><br></p><p> ———— 清.曹雪芹</p><p><br></p> <p><br></p><p> 直待索秋霜色裹,自甘孤处作孤芳。</p><p><br></p><p> ———— 宋·史 铸</p><p><br></p> <p><br></p><p> 待到重阳日,还来就菊花。</p><p><br></p><p> ———— 唐.孟浩然</p><p><br></p> <p><br></p><p> 阶兰凝暑霜,岸菊照晨光。&nbsp;</p><p><br></p><p> ———— 唐太宗.李世明</p><p><br></p> <p><br></p><p>秋菊有佳色,裛露掇其英。</p><p><br></p><p> ———— 晋·陶渊明</p><p><br></p> <p><br></p><p> 飒飒西风满院栽,蕊寒香冷蝶难来。</p><p><br></p><p> ———— 唐.黄 巢</p><p><br></p> <p><br></p><p> 吾家颇有东篱菊,归去秋风耐岁寒。</p><p><br></p><p> ———— 清.郑板桥</p><p><br></p> <p><br></p><p> 芳熏百草,色艳群英,归鸟趋林鸣?</p><p><br></p><p> ———— 宋.陆 游</p><p><br></p> <p><br></p><p> 不畏风霜向晚秋,独开众卉已凋时。</p><p><br></p><p> ———— 明·高 启</p><p><br></p> <p><br></p><p> 满园花菊郁金黄,中有孤丛色似霜。</p><p><br></p><p> ———— 唐.白居易&nbsp;</p><p><br></p> <p><br></p><p>莫道不消魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</p><p><br></p><p> ———— 宋.李清照</p><p><br></p> <p><br></p><p>零落万红炎是尽,独垂舞袖向西风。</p><p><br></p><p> ————明.文征明</p><p><br></p> <p><br></p><p> 丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。</p><p><br></p><p> ———— 唐.杜 甫</p><p><br></p> <p><br></p><p>黄菊枝头生晓寒,人生莫放酒杯干。</p><p><br></p><p> ———— 宋.黄庭坚</p><p><br></p> <p><br></p><p>淡巷浓街香满地,案头九月菊花肥。&nbsp;</p><p><br></p><p> ———— 唐.王如亭</p><p><br></p> <p><br></p><p> 宁可枝头抱香死,何曾吹落百花中。</p><p><br></p><p> ———— 宋.郑思肖</p><p><br></p> <p><br></p><p>槛菊愁烟兰泣露,罗幕轻寒,燕子双飞去。</p><p><br></p><p> ———— 宋.晏 殊</p><p><br></p><p><br></p> <p><br></p><p>黄菊散芳丛,清泉凝白雪。</p><p><br></p><p> ———— 清.德 隐</p><p><br></p> <p><br></p><p></p><p> 故园三径吐幽丛,一夜玄霜坠碧空。</p><p><br></p><p> ———— 明·唐 寅</p><p><br></p> <p><br></p><p> 黄花芬芬绝世奇,重阳错把配萸技。</p><p><br></p><p> ———— 金·元好问</p><p><br></p> <p><br></p><p> 秋霜造就菊城花,不尽风流写晚霞。</p><p><br></p><p> ———— 唐.李师广&nbsp;</p><p><br></p> <p><br></p><p> 雨荒深院菊,霜倒半池莲。</p><p><br></p><p> ———— 唐·杜 甫</p><p><br></p> <p><br></p><p> 芳菊开林耀,青松冠岩列。</p><p><br></p><p> ———— 晋·陶渊明</p><p><br></p> <p><br></p><p> 秋色苍茫人欲醉,寒香冷落蝶先知。</p><p><br></p><p> ———— 明.高 启</p><p><br></p> <p><br></p><p> 一从陶令评章后,千古高风说到今。</p><p><br></p><p> ———— 清.曹雪芹</p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p><br></p><p>2020.12.29 选编 于深圳</p><p><br></p><p>【图片来自网络】</p><p><br></p><p><br></p>