人间烟火气,最抚凡人心

东篱君

<p class="ql-block">  汪曾祺曾说:四方食事,不过一碗人间烟火。</p><p class="ql-block"> 烟火气,是楼下店铺的豆浆油条,是平凡生活的柴米油盐,是红泥火炉的把酒言欢,是街巷市井的嘈杂喧闹……</p><p class="ql-block"> 有句话说,深夜的烈酒,不如清晨的一碗粥。</p><p class="ql-block"> <b style="font-size: 20px;">这人间最袅绕缤纷、最至繁至简的,是烟火气;</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size: 20px;"> 这人间最深入人心、最难舍难分的,是烟火气。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size: 20px;"> 烟火气,人间最绵长的滋味。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size: 20px;"> 充满烟火气的生活,才是最诗意的生活……</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是柴米油盐酱醋茶的琐碎日常。</b></p><p class="ql-block"> 林语堂说:幸福人生,无非四件事:一是睡在自家床上;二是吃父母做的菜;三是听爱人讲情话;四是跟孩子做游戏。</p><p class="ql-block"> 有烟火气的人,无论身处何种境地,总能在柴米油盐里寻回对生活的热枕。</p><p class="ql-block"> 老盆初熟杜茅柴,携向田头祭社来。</p><p class="ql-block"> 巫媪莫嫌滋味薄,旗亭官酒更多灰。</p><p class="ql-block">——范成大《春日田园杂兴》</p><p class="ql-block">陶令弃官后,仰眠书屋中。</p><p class="ql-block">谁将五斗米,拟换北窗风。</p><p class="ql-block">——李商隐《自贶》</p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">黄萼裳裳绿叶稠,千村欣卜榨新油。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">爱他生计资民用,不是闲花野草流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">——乾隆《菜花》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">白头灶户低草房,六月煎盐烈火旁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">走出门前炎日里,偷闲一刻是乘凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 18px;">——吴嘉纪《煎盐绝句》</span></p> <p class="ql-block">楚岸通秋屐,胡床面夕畦。</p><p class="ql-block">藉糟分汁滓,瓮酱落提携。</p><p class="ql-block">饭粝添香味,朋来有醉泥。</p><p class="ql-block">理生那免俗,方法报山妻。</p><p class="ql-block">——杜甫《孟仓曹步趾领新酒酱二物满器见遗老夫》</p><p class="ql-block">持螯更喜桂阴凉,泼醋擂姜兴欲狂。</p><p class="ql-block">饕餮王孙应有酒,横行公子竟无肠。</p><p class="ql-block">——曹雪芹《螃蟹咏》</p><p class="ql-block">老去齿衰嫌橘醋,病来肺渴觉茶香。</p><p class="ql-block">有时闲酌无人伴,独自腾腾入醉乡。</p><p class="ql-block">——白居易《东院》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是不仅饮食品味极佳,而且热爱下厨烹饪。</b></p><p class="ql-block"> 愿意做菜给别人吃的人是比较不自私的。</p><p class="ql-block"> 一阵忙碌之后,愿意将自己的成果给他人分享,本就难得。更难得的即便是随手能够企及的食材,也能制作出让人垂涎的味道。</p><p class="ql-block">秦烹惟羊羹, 陇馔有熊腊。</p><p class="ql-block">——苏轼《次韵子由除日见寄》</p><p class="ql-block">夜雨剪春韭,新炊间黄粱。</p><p class="ql-block">——杜甫《赠卫八处士》</p><p class="ql-block">自笑平生为口忙,老来事业转荒唐。</p><p class="ql-block">长江绕郭知鱼美,好竹连山觉笋香。</p><p class="ql-block">——苏轼《初到黄州》</p> <p class="ql-block">洛下斑竹笋,花时压鲑菜。</p><p class="ql-block">一束酬千金,掉头不肯卖。</p><p class="ql-block">——黄庭坚《食笋十韵》</p><p class="ql-block">草卧夕阳牛犊健,菊留秋色蟹螯肥。</p><p class="ql-block">园翁溪友过从惯,怕有人来莫掩扉。</p><p class="ql-block">——方岳《次韵田园居》</p><p class="ql-block">世人个个学长年,不信长年在目前。</p><p class="ql-block">我得宛丘平易法,只将食粥致神仙。</p><p class="ql-block">——陆游《食粥》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是对食物天然的热爱。</b></p><p class="ql-block"> 苏轼被贬到黄州,生活拮据,他把目光转向猪肉,价格低廉的猪肉,从此成为苏轼的美餐。</p><p class="ql-block"> 他研究了一套吃猪肉的方法,还写就一首《猪肉颂》,东坡肉从此家喻户晓。</p><p class="ql-block"> 既吃得了山珍海味,也嚼得了草根野味,体现着生活的智慧,生命的尊严。</p><p class="ql-block">净洗锅,少著水,柴头罨烟焰不起。</p><p class="ql-block">待它自熟莫催它,火候足时它自美。</p><p class="ql-block">黄州好猪肉,价贱如泥土。</p><p class="ql-block">贵人不肯吃,贫者不解煮。</p><p class="ql-block">早晨起来打两碗,饱得自家君莫管。</p><p class="ql-block">——苏轼《猪肉颂》</p> <p class="ql-block">鲈肥菰脆调羹美,荞熟油新作饼香。</p><p class="ql-block">自古达人轻富贵,例缘乡味忆还乡。</p><p class="ql-block">——陆游《初冬绝句》</p> <p class="ql-block">密宇深房小火炉,饭香鱼熟近中厨。</p><p class="ql-block">野人爱静仍耽寝,自问黄昏肯去无。</p><p class="ql-block">——元稹《因过王十一馆居二首》</p> <p class="ql-block">带霜烹紫蟹,煮酒烧红叶。</p><p class="ql-block">——马致远《夜行船》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是只为美食而生的信仰,对美食趋之若鹜的生活态度。</b></p><p class="ql-block"> 苏轼一生坎坷,贬谪不断,每到一处贬谪之地,他都能发现当地独特的美食。</p><p class="ql-block"> 凭着对美食的热爱,他的生活坎坷却自得。爱美食的人,也会把生活过成一首诗。</p><p class="ql-block">含桃最说出东吴,香色鲜秾气味殊。</p><p class="ql-block">洽恰举头千万颗,婆娑拂面两三株。</p><p class="ql-block">——白居易《吴樱桃》</p><p class="ql-block">梅子留酸软齿牙,芭蕉分绿与窗纱。</p><p class="ql-block">日长睡起无情思,闲看儿童捉柳花。</p><p class="ql-block">——杨万里《闲居初夏午睡起二绝句》</p><p class="ql-block">罗浮山下四时春,卢橘杨梅次第新。</p><p class="ql-block">日啖荔枝三百颗,不辞长作岭南人。</p><p class="ql-block">——苏轼《惠州一绝》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是历经沧桑后,徜徉田园的一种云淡风轻。</b></p><p class="ql-block"> 陶渊明归隐田园后,亲自耕地,虽然辛苦,却心安理得。心情闲适的他写下名句:采菊东篱下,悠然见南山。</p><p class="ql-block"> 忙时开荒种地,闲时静看炊烟。平淡却真切的生活里,藏着很多普通人的生活希冀。</p><p class="ql-block">暧暧远人村,依依墟里烟。</p><p class="ql-block">狗吠深巷中,鸡鸣桑树颠。</p><p class="ql-block">户庭无尘杂,虚室有余闲。</p><p class="ql-block">久在樊笼里,复得返自然。</p><p class="ql-block">——陶渊明《归园田居》(其一)</p><p class="ql-block">时时一大笑,此必相嘲嗤。</p><p class="ql-block">水平苗漠漠,烟火生墟落。</p><p class="ql-block">———刘禹锡《插田歌》</p> <p class="ql-block">寒山转苍翠,秋水日潺湲。</p><p class="ql-block">倚杖柴门外,临风听暮蝉。</p><p class="ql-block">渡头余落日,墟里上孤烟。</p><p class="ql-block">复值接舆醉,狂歌五柳前。</p><p class="ql-block">——王维《辋川闲居赠裴秀才迪》</p><p class="ql-block">一点炊烟竹里村,人家深闭雨中门。</p><p class="ql-block">数声好鸟不知处,千丈藤萝古木昏。</p><p class="ql-block">——宋·孙觌(Dí)《吴门道中》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,有酒,有肉,快意江湖。</b></p><p class="ql-block">烹羊宰牛且为乐,会须一饮三百杯。</p><p class="ql-block">这是李白的豪迈快意。</p><p class="ql-block">人生啊,就是要大口吃肉大口喝酒,就是要至情至性大气磅礴。</p><p class="ql-block">呼儿拂几霜刃挥,红肥花落白雪霏。</p><p class="ql-block">为君下箸一餐饱,醉著金鞍上马归。</p><p class="ql-block">——李白《酬中都小吏携斗酒双鱼于逆旅见赠》</p><p class="ql-block">五花马,千金裘,</p><p class="ql-block">呼儿将出换美酒,与尔同销万古愁。</p><p class="ql-block">——李白《将进酒》</p><p class="ql-block">欲买桂花同载酒,终不似,少年游。</p><p class="ql-block">——刘过《唐多令》</p> <p class="ql-block">相逢意气为君饮,系马高楼垂柳边。</p><p class="ql-block">——王维《少年行》</p><p class="ql-block">把酒祝东风,且共从容。</p><p class="ql-block">——欧阳修《浪淘沙》</p><p class="ql-block">桃李春风一杯酒,江湖夜雨十年灯。</p><p class="ql-block">——黄庭坚《寄黄几复》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是与好友相聚的一份惬意,把酒言欢间的惺惺相惜。</b></p><p class="ql-block"> 一个冬日,天快下雪了,白居易热好酒,问好友,可否来一聚呀? 这样的烟火气,回味着一起走过的光辉岁月,延续着患难与共的真情。</p><p class="ql-block">故人具鸡黍,邀我至田家。</p><p class="ql-block">绿树村边合,青山郭外斜。</p><p class="ql-block">开轩面场圃,把酒话桑麻。</p><p class="ql-block">待到重阳日,还来就菊花。</p><p class="ql-block">——孟浩然《过故人庄》</p><p class="ql-block">北山白云里,隐者自怡悦。</p><p class="ql-block">相望始登高,心随雁飞灭。</p><p class="ql-block">愁因薄暮起,兴是清秋发。</p><p class="ql-block">时见归村人,平沙渡头歇。</p><p class="ql-block">天边树若荠,江畔洲如月。</p><p class="ql-block">何当载酒来,共醉重阳节。</p><p class="ql-block">——孟浩然《秋登万山寄张五》</p> <p class="ql-block">莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。</p><p class="ql-block">山重水复疑无路,柳暗花明又一村。</p><p class="ql-block">箫鼓追随春社近,衣冠简朴古风存。</p><p class="ql-block">从今若许闲乘月,拄杖无时夜叩门。</p><p class="ql-block">——陆游《游山西村》</p><p class="ql-block">绿蚁新醅酒,红泥小火炉。</p><p class="ql-block">晚来天欲雪,能饮一杯无?</p><p class="ql-block">——白居易《问刘十九》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,和血脉亲情水乳交融,真实又平凡。</b></p><p class="ql-block"> 汪曾祺说: <b style="font-size: 20px;">家人闲坐,灯火可亲。</b></p><p class="ql-block"> 人生不过一蔬一饭、柴米油盐。在厨房的烟火气里,那是家的味道。</p><p class="ql-block">白酒新熟山中归,黄鸡啄黍秋正肥。</p><p class="ql-block">呼童烹鸡酌白酒,儿女嬉笑牵人衣。</p><p class="ql-block">——李白《南陵别儿童入京》</p><p class="ql-block">小男供饵妇搓丝,溢榼香醪倒接罹。</p><p class="ql-block">日出两竿鱼正食,一家欢笑在南池。</p><p class="ql-block">——李郢《南池》</p> <p class="ql-block">一家老幼无牵挂,恣意喧哗。</p><p class="ql-block">新糯酒香橙藕芽,锦鳞鱼紫蟹红虾。</p><p class="ql-block">杯盘罢,争些醉煞,和月宿芦花。</p><p class="ql-block">——赵显宏《满庭芳·渔》</p><p class="ql-block">茅檐低小,溪上青青草。</p><p class="ql-block">醉里吴音相媚好,白发谁家翁媪?</p><p class="ql-block">大儿锄豆溪东,中儿正织鸡笼。</p><p class="ql-block">最喜小儿亡赖,溪头卧剥莲蓬。</p><p class="ql-block">——辛弃疾《清平乐·村居》</p> <p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">有一种烟火气,是一粥一饭与一人相守,“有人问你粥可温,有人与你立黄昏”。</b></p><p class="ql-block"> 世间最好吃的饭,永远是妈妈的味道。平淡生活中的烟火气,也许不能一下子让人沉浸在欣喜之中,却最能让人感受到真实的幸福与温暖。</p><p class="ql-block">手红冰碗藕,藕碗冰红手。</p><p class="ql-block">郎笑藕丝长,长丝藕笑郎。</p><p class="ql-block">——苏轼《菩萨蛮·回文夏闺怨》</p><p class="ql-block">君画我绣,以为诗酒之需。</p><p class="ql-block">布衣菜饭,可乐终身,不必作远游计也。</p><p class="ql-block">——沈复《浮生六记》</p> <p class="ql-block">被酒莫惊春睡重,</p><p class="ql-block">赌书消得泼茶香,</p><p class="ql-block">当时只道是寻常。</p><p class="ql-block">——纳兰性德《浣溪沙》</p><p class="ql-block">清早上火车站</p><p class="ql-block">长街黑暗无行人</p><p class="ql-block">卖豆浆的小店冒着热气</p><p class="ql-block">从前的日色变得慢</p><p class="ql-block">车、马、邮件都慢</p><p class="ql-block">一生只够爱一个人</p><p class="ql-block">——木心《从前慢》</p> <p class="ql-block">🍵</p><p class="ql-block"><b style="font-size: 22px;">人间有味是清欢。</b></p><p class="ql-block"> 烟火气,不是转瞬即逝的灿烂,而是细水长流的淡然。</p><p class="ql-block"> 林语堂说:“ 构成人生的,更多是且将新火试新茶的寻常烟火,平常小事。”</p><p class="ql-block"> 烟火气,离不开三餐一宿、琐细繁乱、烟熏火燎,更离不开安安分分、知足常乐、寒来暑往。但这难道不是每个人必然会经历,也最终会皈依的真实吗?</p><p class="ql-block"> 一个人有吃的念头,就有活的欲望;爱美食的人,必定热爱生活。认真对待每一餐烟火,用心感悟每一个朝夕。</p><p class="ql-block"> 有烟火气的生活,最诗意。</p>