冬的角落里有一个跳动的生命

蓝天绿水山人

<p><span style="font-size: 20px;">  冷秋过后,没晴上两天,冬天突然间就来了。季节的更替,总是让人无端地生出一丝惆怅。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 这人啊!好像是到了一定年龄,便不会再刻意去维系一些会随着时间淡去的人情,骨子里甘愿着清寂后的静默。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 既然岁月已经让山人沉淀下来了,那就自觉地躲到冬的角落里吧。于炉火傍玩玩手机,并用浅笔拙文涂抹心灵最深处的幽谧和风情,释怀一下寂聊的心思,似乎觉得这样来打发时光甚好。</span></p> <p style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">寒风引来首场雪</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">(山人于23日午)</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">前夜寒风吹得欢</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">酝酿雪雨潮流间</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">昨晚迟睡未等来</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">今晨开门雪满山</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">午后才去抓雪景</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">但见云淡日光寒</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">檐流滴哒花未冻</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">独赏清孤不等闲</span></p> <p><span style="font-size: 20px;">  一首凄婉深情之歌:寂寞的人容易醉,越听越不对!虽然山人不爱喝酒,可也有那种无法控制的醉意,它扰乱了躲在寒冬角落里山人的心绪。于是,眼茫茫,心戚戚,沉重的笔墨顺延歌词的悲哀,在一个风雪交加的夜晚,于孤枕寒床之上,填得钗头凤粗词。</span></p> <p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">[钗头凤]</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">(学套陆游格)</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 朔风寒,老身倦,不敢出门斜窗前。山连山,楼外搂,一怀心事,堵在胸口。愁,愁,愁。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 朋友圈,不堪看,难有知己同在线。十问候,一难求,曾经盟约,不再拥有。揪,揪,揪。</span></p><p> </p> <p style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px;">【钗头凤】</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">(学套唐婉格)</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 夕阳掩,残红暗,出门依然难晴天。山不动,楼内空,心思不语,此意何从。空,空,空。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 不在线,潜水潭,旧时光景难再现。路不通,十难逢,知己难约,好意谁懂。懵,懵,懵。</span></p> <p style="text-align: center;"><span style="font-size: 22px; color: rgb(237, 35, 8);">被寒风吹冷的心思</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 20px;">(山人于11月21日寒风之夜)</span></p><p>庚子年的冬天</p><p>别一样的情形</p><p>寒风吹来</p><p>冷落了人心</p><p>躲进屋里</p><p>只静听朔风呼叫</p><p>感受有风无雪的冬</p><p>已经放下了</p><p>放下了一生的事情</p><p>才享有这般懒散闲静</p><p>冬天</p><p>总是一年又一年地</p><p>弄冷一个人</p><p>而今年仿佛特别冷</p><p>还不想生火</p><p>斜靠在沙发上</p><p>用自己的冰手</p><p>从头到尾地</p><p>抚摸平凡的一生</p><p>寒风</p><p>呼呼啦啦地光临</p><p>这只是前奏曲</p><p>一场雪</p><p>正在寒潮中酝酿</p><p>该是换银装</p><p>披上素纱的时候了</p><p>而山人再不像以往</p><p>每逢第一场雪</p><p>都会怀着莫名的兴奋</p><p>只是抬眼看看窗外</p><p>让世上知道</p><p>秦岭的山沟沟里</p><p>还有我这样一个人</p><p>然而</p><p>没有几个人知道</p><p>被晚秋抛弃</p><p>如今又被</p><p>寒冷盯在屋里</p><p>还有跳动的一个生命</p><p>一个不再享受集体温暖的人</p><p>蜷缩在角落里的人</p><p>自己到还清醒</p><p>寒风吹来</p><p>终究躲不过</p><p>紧随其后的雪雨相浸</p><p>经过了这个冬天之后哦</p><p>岁月将进入荒野暮程</p><p>甚至连尔后的余生</p><p>都似眼前的光景</p><p>整天穿着厚厚的衣服</p><p>默默无闻</p><p>寒凉孤独的过</p><p>无牵无挂地</p><p>了却残生</p><p>不再有什么期盼了</p><p>也不再打扰他人</p><p>整几句心语</p><p>载几段心情</p><p>只对亲人说</p><p>我很冷</p> <p><span style="font-size: 20px;">  快乐如风逝,忧伤已平常。今冬,山人倒象是独活在一个空旷的世界里。似乎,我已经被遗忘了很久,无声无息独处在这孤独的山城。被放逐的夜,思绪在静谧的空中反复游荡,流连着,那绵绵不绝的感伤,牵手夜的寒凉,一起沉默在冬的最深处,不愿露头。一个人独处,感到了退后的孤单,却感觉不到外面风的方向。天冷心凉,随着时光的苍老,留下的这无数叹息,却无处安放,便淡淡地戳落在美篇中,让心绪放逐,并存入山人的专栏(私人坊)以作自赏。</span></p>