一剪梅·园区柿林题照

自制小提琴

<p><b style="font-size: 22px;">一剪梅·园区柿林题照</b></p><p><b style="font-size: 22px;">&nbsp;</b></p><p><b style="font-size: 22px;">红叶丛中赏万金。</b></p><p><b style="font-size: 22px;">照采悬霜,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">摇落缤纷。</b></p><p><b style="font-size: 22px;">甘清玉露引君来①,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">有幸封侯②,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">鸟雀鸣林。</b></p><p><b style="font-size: 22px;">&nbsp;</b></p><p><b style="font-size: 22px;">何苦下眉却上心③。</b></p><p><b style="font-size: 22px;">就简删繁,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">飘洒归根。&nbsp;</b></p><p><b style="font-size: 22px;">高天雁过有余音,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">月挂东山,</b></p><p><b style="font-size: 22px;">日墜黄昏。</b></p><p><br></p> <p><b style="font-size: 20px;">注:</b></p><p><b style="font-size: 20px;">①南朝梁简文帝曾赞赏柿树:“悬霜照采,凌冬挺润,甘清玉露,味重金液。虽复安邑晚实。无以匹此嘉名,方兹擅美”。</b></p><p><b style="font-size: 20px;">②明太祖朱元璋当年曾落魄为乞丐,一日讨饭到关中频阳县金瓮山,饥饿难忍,幸好发现一颗柿子树,饱餐一顿得以活命。后来,当了皇帝的朱元璋念念不忘柿子树的救命之恩,下令将那棵大柿树封为“凌霜侯”,并满栽宫廷,号称:“候爷”。</b></p><p><b style="font-size: 20px;">③漱玉词:“此情无计可消除,才下眉头,却上心头。”</b></p><p><br></p><p><b style="font-size: 20px;"></b></p><p><b style="font-size: 20px;"> </b></p> <p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">其二:</b></p><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;"><span class="ql-cursor"></span>立冬咏“柿”</b></p><p style="text-align: center;"><br></p><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">入冬树上唯一果,</b></p><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">傲霜沐雪影婆娑,</b></p><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">金菊叹晚梅尚早,</b></p><p style="text-align: center;"><b style="font-size: 22px;">有汝便是好时节。</b></p> <p style="text-align: center;"><b style="font-size: 20px;">自制小提琴 晚秋十月于口镇</b></p>