鹧鸪天·叠韵九首

深波钓士

<div style="text-align: center;"><b>深波钓叟</b></div><div style="text-align: center;"><b>一</b></div><div style="text-align: center;"><b>或许当初是谪仙,分明此界说三千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>潞洲水阔东南胜,燕岭山饶王谢怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>骚客笔,祖师坛。夜深高咏独鸣弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>人生南北定何似,不羡王侯不爱钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>二</b></div><div style="text-align: center;"><b>一片虔诚感动仙,淹留幻觉似秋千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>剧怜诸葛兴邦胜,堪叹刘伶嗜酒怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>思往日,聚骚坛。心头雪浪曲崩弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>青山满目知音者,北曲南腔不挣钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>三</b></div><div style="text-align: center;"><b>咸谓金星太白仙,慈祥忠厚善千千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>愧吾翰海深波钓,念汝玉皇特使怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>僧宝卷,道观坛。谁知彭泽拂无弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>于斯更唱江南曲,只合寒儒不差钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>四</b></div><div style="text-align: center;"><b>捉鬼降妖称半仙,请巫画符谎言千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>可怜阎府阴阳差,将谓农田旱涝怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>说导演,观影坛。清诗丽曲胜弹弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>而今风气司空惯,一晌明星挣万钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>五</b></div><div style="text-align: center;"><b>太息同川驾鹤仙,而思梦幻已千千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>直人肝胆真堪敬,隐士风流最可怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>栽杏李,育师坛。松梅品德诵高弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>谁知网友俱星散,谁念先生送纸钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>六</b></div><div style="text-align: center;"><b>诸位吟朋是上仙,聪明智慧百犹千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>学非经济终无悔,晚有闲情自始怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>从委国,到骚坛。山翁雄志撼心弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>将诗万首才如许,淡泊虚名不为钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>七</b></div><div style="text-align: center;"><b>博大心胸即是仙,孟尝门客有三千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>身怀绝技人人酷,仗义疏财处处怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>翻历史,阅新坛。古今歌罢亦鸣弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>纹心绣思谈何用,留取精神作本钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>八</b></div><div style="text-align: center;"><b>把盏欢歌拟似仙,凭栏念远思千千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>满山红叶犹如醉,遍地黄花倍可怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>观舞蹈,唱评坛。不妨随处更弹弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>时催华发莫嗟老,买得光阴无用钱。</b></div><div style="text-align: center;"><b><br></b></div><div style="text-align: center;"><b>九</b></div><div style="text-align: center;"><b>剑胆琴心是侠仙,任从烦恼惹三千。</b></div><div style="text-align: center;"><b>半勾孤月无从赏,一缕清风真可怜。</b></div><div style="text-align: center;"><b>心似水,曲如坛。人间势利奈何弦。</b></div><div style="text-align: center;"><b>贫穷富贵都消尽,老我情怀毋论钱。</b></div>