时间诗旅(夏至)

<p><b>  仲夏,一年中白天最长的日子。阳光越来越耀眼,天气越来越炎热,绿树蓝天的色彩越来越明艳,夏的滋味也越来越浓郁了</b></p> <p>落日余晖描写的巧妙,美!</p><p style="text-align: center;"><b>《入若耶溪》</b></p><p style="text-align: center;"><b>南北朝·王籍</b></p><p style="text-align: center;"><b>艅艎何泛泛,空水共悠悠。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">阴霞生远岫,阳景逐回流。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">蝉噪林逾静,鸟鸣山更幽。</b></p><p style="text-align: center;"><b>此地动归念,长年悲倦游。</b></p><p>晚霞从山峰背阴面徐徐升起,阳光追逐照耀着因大船逆行倒流的溪水,泛起金色的光亮。</p> <p>朝霞描写的亦如此巧妙,美哉!</p><p style="text-align: center;"><b>《闻蝉》</b></p><p style="text-align: center;"><b>唐·杜牧</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">火云初似灭,晓角欲微清。</b></p><p style="text-align: center;"><b>故国行千里,新蝉忽数声。</b></p><p style="text-align: center;"><b>行时仍仿佛,度日更分明。</b></p><p style="text-align: center;"><b>不敢频倾耳,唯忧白发生。</b></p><p>仲夏的早晨,朝霞出现,暗红深沉,好像快要熄灭的火焰,报晓的号角即将悠悠响起,打破了清晨的宁静。</p> <p>  蝉,夏天的使者,夏蝉的准时鸣叫,特别容易拨动诗人敏感的心弦。蝉在诗人笔下用以象征芳华易逝,流年似水。</p><p style="text-align: center;"><b>《闻蝉》</b><b style="color: rgb(1, 1, 1);">唐·杜牧</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">火云初似灭,晓角欲微清。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">故国行千里,新蝉忽数声。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">行时仍仿佛,度日更分明。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">不敢频倾耳,唯忧白发生。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">《早蝉》</b><b>唐·白居易</b></p><p style="text-align: center;"><b>月出先照山,风生先动水。</b></p><p style="text-align: center;"><b>亦如早蝉声,先入闲人耳。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">一闻愁意结,再听乡心起。</b></p><p style="text-align: center;"><b>渭上新蝉声,先听浑相似。</b></p><p style="text-align: center;"><b>衡门有谁听,日暮槐花里。</b></p><p style="text-align: center;"><b>《画蝉》唐·戴叔伦</b></p><p style="text-align: center;"><b>饮露身何洁,吟风韵更长。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">斜阳千万树,无处避螳螂。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">《蝉》唐·李商隐</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">本以高难饱,徒劳恨费声。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">五更疏欲断,一树碧无情。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(237, 35, 8);">薄宦梗犹泛,故园芜已平。</b></p><p style="text-align: center;"><b style="color: rgb(1, 1, 1);">烦君最相警,我亦举家清。</b></p>