荷塘悦色

金色城市

<p><span style="font-size: 20px;">初夏来临,荷花开了,走近荷塘边,每个人都是喜颜悦色,欣赏着形色各异的荷花,赞叹着美不脞收的景致……</span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  荷花,</b><span style="font-size: 20px;">在历朝历代文人心中都是高洁的象征,圣洁的代表。她那</span><b style="font-size: 20px;">“出淤泥而不染,濯清涟而不妖”</b><span style="font-size: 20px;">的品质,受到无数骚人墨客的讴歌。把荷花比作采莲人,象征美丽 。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 让我们-起从欣赏赞美荷花的古诗文中走进荷塘、走近荷花……</span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《采莲曲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐·王昌龄</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“荷叶罗裙一色裁,芙蓉向脸两边开。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">乱入池中看不见,闻歌始觉有人来。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">把荷花比作孤独的美人 </b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《白莲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 陆龟蒙</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“素花多蒙别艳欺,此花端合在瑶池。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">无情有恨何人觉?月晓风清欲堕时。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">用荷花象征友谊,代表蓬勃的生命力 。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《再过露筋祠》</b></p><p> 清 · 王士禛</p><p><span style="font-size: 20px;">“翠羽明珰尚俨然,湖云祠树碧如烟。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 行人系缆月初堕,门外野风开白莲。” </span></p><p><b style="font-size: 20px;">以荷花喻托追寻的理想形象。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《踏莎行》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 贺铸</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“杨柳回塘,鸳鸯别浦。绿萍涨断莲舟路。断无蜂蝶慕幽香,红衣脱尽芳心苦。返照迎潮,行云带雨。依依似与骚人语。当年不肯嫁春风,无端却被秋风误。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">把荷花比作高洁的隐士。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《晓出净慈寺送林子方》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 杨万里</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“毕竟西湖六月中,风光不与四时同。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">接天莲叶无穷碧,映日荷花别样红。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">以荷叶、莲花喻托绵绵不尽的怅恨 。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《暮秋独游曲江》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 李商隐</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“荷叶生时春恨生,荷叶枯时秋恨成。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">深知身在情长在,怅望江头江水声。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">用并蒂莲花喻托至死不渝的爱情 。</b></p> <p><span style="font-size: 20px;">  荷花的红花绿叶,互照互映互衬,即使到了红衰翠减、枯萎飘零之时,仍然共处一池,不相遗弃。这既是诗人对终生相守的坚贞不渝的爱情的歌颂,也是对这样的一种爱情的希望和追求。 </span></p> <p><span style="font-size: 20px;">  兴庆宫公园、丰庆公园、莲湖公园是西安城区观赏荷花的佳境之地。盛夏来临,“荷风送香气,竹露滴清响。” “接天莲叶无穷碧,映日荷花别样红。”人们陶醉在这美景之中。</span></p> <p><span style="font-size: 20px;">  漫步在荷塘边,走着走着,记忆中浮现出朱自清的《荷塘月色》:“ 曲曲折折的荷塘上面,弥望的是田田的叶子。叶子出水很高,像亭亭的舞女的裙。层层的叶子中间,零星地点缀着些白花,有袅娜地开着的,有羞涩地打着朵儿的;正如一粒粒的明珠,又如碧天里的星星,又如刚出浴的美人。 ”</span></p> <p><span style="font-size: 20px;">  翠绿的荷叶丛中,亭亭玉立的荷花,像一个个披着轻沙在湖上沐浴的仙女,含笑伫立,娇羞欲语;嫩蕊凝珠,盈盈欲滴,清香阵阵,沁人心脾。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;">   《摸鱼儿》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 金 · 元好问</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“问莲根、有丝多少,莲心知为谁苦?双花脉脉娇相向,只是旧家儿女。天已许。甚不教、白头生死鸳鸯浦?夕阳无语。算谢客烟中,湘妃江上,未是断肠处。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">香奁梦,好在灵芝瑞露。人间俯仰今古。海枯石烂情缘在,幽恨不埋黄土。相思树,流年度,无端又被西风误。兰舟少住。怕载酒重来,红衣半落,狼藉卧风雨。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;"> 用荷花象征情人 。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《念奴娇》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 姜夔</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“闹红一舸,记来时、尝与鸳鸯为侣。三十六陂人未到,水佩风裳无数。翠叶吹凉,玉容销酒,更洒菰蒲雨。嫣然摇动,冷香飞上诗句。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">日暮,青盖亭亭,情人不见,争忍凌波去?只恐舞衣寒易落,愁入西风南浦。高柳垂阴,老鱼吹浪,留我花间住。田田多少,几回沙际归路。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;">用荷花映衬圣洁的女神 。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《再过露筋祠》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 清·王士禛</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“翠羽明珰尚俨然,湖云祠树碧如烟。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 行人系缆月初堕,门外野风开白莲。” </span></p><p><b style="font-size: 20px;">以荷花喻托追寻的理想形象。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《红情》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 张炎</span></p><p><span style="font-size: 20px;">“无边香色。记涉江自采,锦机云密。剪剪红衣,学舞波心旧曾识。一见依然似语,流水远、几回空忆。看亭亭、倒影窥妆,玉润露痕湿。 </span></p><p><span style="font-size: 20px;">闲立,翠屏侧。爱向人弄芳,背酣斜日。料应太液,三十六宫土花碧。清兴凌风更爽,无数满汀洲如昔。泛片叶、烟浪里,卧横紫笛。”</span></p><p><b style="font-size: 20px;"> 以荷花象征对男子的思念。</b></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《荷花 》</b></p><p> 宋 · 宋伯仁</p><p><span style="font-size: 20px;">绿盖半篙新雨,红香一点清风。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">天赋本根如玉,濂溪以道心同。</span></p> <p><span style="font-size: 20px;">  翠绿的荷叶丛中,亭亭玉立的荷花,像一个个披着轻沙在湖上沐浴的仙女,含笑伫立,娇羞欲语;嫩蕊凝珠,盈盈欲滴,清香阵阵,沁人心脾。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《荷花》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 苏泂</span></p><p><span style="font-size: 20px;">荷花宫样美人妆,荷叶临风翠作裳。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">昨夜夜凉凉似水,羡渠宛在水中央。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《东林寺白莲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 白居易</span></p><p><span style="font-size: 20px;">东林北塘水,湛湛见底清。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">中生白芙蓉,菡萏三百茎。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">白日发光彩,清爽散芳馨。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">泄香银囊破,泻露玉盘倾。</span></p><p><br></p><p> </p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《小池》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 宋 · 杨万里</span></p><p><span style="font-size: 20px;">泉眼无声惜细流,树阴照水爱晴柔。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">小荷才露尖尖角,早有蜻蜓立上头。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《荷花 》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 李商隐</span></p><p><span style="font-size: 20px;">都无色可并,不奈此香何。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">瑶席乘凉设,金羁落晚过。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">回衾灯照绮,渡袜水沾罗。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">预想前秋别,离居梦棹歌。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《夏日南亭怀辛大》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 孟浩然</span></p><p><span style="font-size: 20px;">山光忽西落,池月渐东上。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">散发乘夕凉,开轩卧闲敞。</span></p><p><b style="font-size: 20px;">荷风送香气,竹露滴清响。</b></p><p><span style="font-size: 20px;">欲取鸣琴弹,恨无知音赏。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">感此怀故人,中宵劳梦想。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《菜莲曲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 王昌龄</span></p><p><span style="font-size: 20px;">荷叶罗裙一色裁,芙蓉向脸两边开。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">乱入池中看不见,闻歌始觉有人来。 </span></p> <p>  <b style="font-size: 20px;"> 《采莲曲 》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 李白</span></p><p><span style="font-size: 20px;">若耶溪傍采莲女,笑隔荷花共人语。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">日照新妆水底明,风飘香袂空中举。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">岸上谁家游冶郎,三三五五映垂杨。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">紫骝嘶入落花去,见此踟蹰空断肠。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 荷花媚 · 荷花</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 苏东坡</span></p><p><span style="font-size: 20px;">  霞包霓荷碧,天然地,别是风流标格。 重重青盖下,千娇照水,好红红白白。 每怅望,明月清风夜,甚低迷不语,妖邪无力。终须放,船儿去,倩香深处住,看伊颜色</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《赏荷》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 清 · 蔡松年</span></p><p><span style="font-size: 20px;">秀樾横塘十里香,水花晚色静年芳。胭脂雪瘦熏沉水,翡翠盘高走夜光。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">山黛远,月波长,暮云秋影蘸潇湘。醉魂应逐凌波梦,分付西风此夜凉。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《荷花》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 清 · 石涛</span></p><p><span style="font-size: 20px;">荷叶五寸荷花娇,贴波不碍画船摇;</span></p><p><span style="font-size: 20px;">相到薰风四五月,也能遮却美人腰。</span></p><p><b style="font-size: 20px;">释义:</b><span style="font-size: 20px;"><span class="ql-cursor"><br> </span><span class="ql-cursor">五寸的荷叶托着娇艳的荷花,荷叶密密的贴在水面,但这并不妨碍彩舟的荡漾。</span></span></p><p><span style="font-size: 20px;"><span class="ql-cursor"> 知道四五月间夏风微掠,这些荷叶荷花的高度依旧能恰巧把美人的腰遮住。</span></span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《采莲曲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 白居易</span></p><p><span style="font-size: 20px;">菱叶萦波荷飐风,荷花深处小船通。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">逢郎欲语低头笑,碧玉搔头落水中。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《曲池荷》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 卢照邻</span></p><p><span style="font-size: 20px;">浮香绕曲岸,圆影覆华池。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">常恐秋风早,飘零君不知。 </span></p><p><b style="font-size: 20px;">释义:</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 轻幽的芳香朗绕在弯曲的池岸,圆实的花叶覆盖着美丽的水池。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 常常担心萧瑟的秋风来得太早,使你来不及饱赏荷花就调落了。</span></p><p><br></p><p> </p> <p><b style="font-size: 20px;">  《莲花》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐·温庭筠</span></p><p><span style="font-size: 20px;">绿塘摇滟接星津,轧轧兰桡入白草。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">应为洛神波上袜,至今莲蕊有香尘。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《新荷叶》</b></p><p> 宋 · 李清照</p><p><span style="font-size: 20px;">薄露初零,长宵共、永昼分停。绕水楼台,高耸万丈蓬瀛。芝兰为寿,相辉映、簪笏盈庭。花柔玉净,捧觞别有娉婷。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">鹤瘦松青,精神与、秋月争明。德行文章,素驰日下声名。东山高蹈,虽卿相、不足为荣。安石须起,要苏天下苍生。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;">  《莲》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 唐彦谦</span></p><p><span style="font-size: 20px;">新莲映多浦,迢递绿塘东。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">静影摇波月,寒香映水风。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">金尘飘落蕊,玉露洗残红。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">看着余芳少,无人问的中。 </span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《赠荷花》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 唐 · 李商隐</span></p><p><span style="font-size: 20px;">世间花叶不相伦,花入金盆叶作尘。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">惟有绿荷红菡萏,卷舒开合任天真。</span></p><p><span style="font-size: 20px;">此花此叶常相映,翠减红衰愁杀人。</span></p><p><b style="font-size: 20px;"> 释义:</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 世上人们对花和叶的说法不同,把花栽在美观的金盆中,却不管花叶让它落在土里变为尘土。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 只有荷花是红花绿叶相配,荷叶有卷有舒,荷花有开有合,衬托得那样完美自然。</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 荷花与荷叶长期互相交映,当荷叶掉落,荷花凋谢之时,是多么令人惋惜啊。</span></p> <p><b style="font-size: 20px;"> 《爱莲说》</b></p><p><span style="font-size: 20px;"> 北宋 · 周敦颐</span></p><p><span style="font-size: 20px;"> 水陆草木之花,可爱者甚蕃。晋陶渊明独爱菊。自李唐来,世人盛爱牡丹。予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉! </span></p><p><span style="font-size: 20px;">予谓菊,花之隐逸者也;牡丹,花之富贵者也;莲,花之君子者也。噫!菊之爱,陶后鲜有闻。莲之爱,同予者何人?牡丹之爱,宜乎众矣。</span></p>