栀子花开,千姿百态

流溢彩

<p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;七绝赏栀子花开</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;文/刘常华</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;栀子开于盛夏时</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;繁花似雪压弯枝</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;怀珠韫玉迎风笑</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;解语生香惹蝶痴</p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;七律·栀子花(和炊翁)</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;文/诗画人生</p><p>春归莫道再无花,栀子香熏百姓家。</p><p>梦见白莲披月色,疑为素菊傲霜华。</p><p>一枝独秀甘迎暑,四季常青不畏邪。</p><p>头顶骄阳当砺志,冰清从未向人夸。</p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;七律.栀子花&nbsp;&nbsp;吹翁</p><p> 繁花五月越桃夸,瓣白清香嫩绿芽。</p><p>煮水郎中消肿热,取皮百姓染罗纱。</p><p>近观恰似霜轻裹,远看如同雪重遮。</p><p>少女多情频眷顾,相思苦涩寄天涯。</p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;栀子花&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;宋·舒岳祥</p><p>六出台成一寸心,银盘里许贮金簪。</p><p>月中不著蝇点璧,春过翻疑蝶满林。</p><p>陆地水光山院静,炎天冰片石坛深。</p><p>杨州只说琼花好,漠漠风水何处寻。</p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;咏栀子花&nbsp;&nbsp;清·刘灏</p><p>素花偏可喜,的的半临池。</p><p>疑为霜裹叶,复类雪封枝。</p><p>日斜光隐见,风还影合离。</p><p><br></p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;咏栀子花清·刘灏</p><p>一根曾寄小峰峦,詹卜香清水影寒。</p><p>玉质自然无暑意,更宜移就月中看。</p> <p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;《栀子》唐·杜甫</p><p>栀子比众木,人间诚未多。</p><p>于身色有用,于道气相和。</p><p>红取风霜实,青看雨露柯。</p><p>无情移得汝,贵在映江波</p>