梅花赋

秋月

<h3>&nbsp; &nbsp; &nbsp;<font color="#167efb">  梅花,冰肌玉骨,独步早春,凌寒而留香。那横斜疏瘦的身段,那沁人肺腑、催人欲醉的暗香,那凌霜傲雪、高洁不屈的节操与气质,一切都散溢在春水一样的平静之中。早春二月,赏梅是一种独特的享受,也是一种独特的洗礼。寻花丶探梅;赏花丶品梅;恋花丶咏梅,煞是一份惬意。</font></h3> <h3>&nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">梅之花早,冬春之交寒风冻雪中,梅花孤傲吐露芬芳,没的梅花一朵领先迎春开放,那有后来的百花次第开呢?而在春天百花开放之时,她却步悄然谢去,不留一丝遗憾,可谓花之君子。梅之坚质高格,梅花耐寒耐旱,生命可逾千年。令人想到联想到坚持节操、高洁幽雅的品格。“不经一番寒彻骨,那来梅花朴鼻香”,“雪虐风号愈凛然,花中气节最高坚”,“不要人夸颜色好,只留香气满面乾坤”。</font></h3> <h3>&nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">梅花美,美在梅之风韵,那些秀枝,没有叶的遮掩,凸显出疏影横斜,枝杆线条与力度刚柔相济之美;梅之峻秀,梅的枝条虬曲古劲,苍桑而沉积的美;梅之清丽,梅花有色艳而不俗,有色淡而清雅,但无论是满面春树红妆还是素裹,可说是“浓妆淡抹总相宜”,给人一种超尘脱俗,淡雅悠然疏技横玉之美。</font></h3> <h3>&nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">梅花之香,着意寻香不肯香,香在无寻处的幽香。孤芳待客的沉静和淡雅,“寻常一样窗前月,才有梅花便不同”。梅花娇妍含羞,盛开在虬枝各异或高或矮的枝头,清幽妩媚,婀娜多姿。红得如朝霞,像成熟的女人,透着成熟的风韵而又柔情似水。花瓣,一片玉骨清逸,有短而细,有重重叠叠,有层层绕着花蕊,清丽温婉中透着冰洁与傲气。</font></h3> <h3>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; <font color="#167efb">梅花或微笑或含露,姿态各异美不胜收,让人目不暇接。“疏技横玉瘦,小萼点珠光。一朵忽先发,百花皆后春。欲传春信息,不怕雪埋藏。玉笛休三弄,东君正主张。”游走在一片盛开的梅花中,放眼望去,满眼皆是花的海洋,梅树错落有致疏影横斜,起伏荡漾似层峦叠嶂的云海,色彩斑斓宛若仙境。</font></h3> <h3>&nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">林逋的这首咏梅《山园小梅》:“众芳摇落独暄妍,占尽风情向小园。疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。霜禽欲下先偷眼,粉蝶如知合断魂。幸有微吟可相狎,不须檀板共金樽”的诗句,成为千古绝唱。</font></h3> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">梅花绝句·闻道梅花坼晓风</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">宋朝| &nbsp;&nbsp; 陆游</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">闻道梅花坼晓风,雪堆遍满四山中。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">何方可化身千亿?一树梅花一放翁。</span></p> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">踏莎行·雪似梅花</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">宋朝 &nbsp;&nbsp; 吕本中</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">雪似梅花,梅花似雪。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">似和不似都奇绝。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">恼人风味阿谁知?</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">请君问取南楼月。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">记得去年,探梅时节。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">老来旧事无人说。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">为谁醉倒为谁醒?</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">到今犹恨轻离别。</span></p> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">梅花</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">唐朝 &nbsp;&nbsp; 崔道融</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;数萼初含雪,孤标画本难。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;香中别有韵,清极不知寒。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;横笛和愁听,斜枝倚病看。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;朔风如解意,容易莫摧残。</span></p> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">梅 花</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">朝代:宋朝 作者:王安石</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">墙角数枝梅,凌寒独自开。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">遥知不是雪,为有暗香来。</span></p> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">孤雁儿</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp; &nbsp;&nbsp; 宋朝 &nbsp; 李清照</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">藤床纸帐朝眠起,说不尽、无佳思。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">沉香烟断玉炉寒,伴我情怀如水。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">笛声三弄,梅心惊破,多少春情意。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">小风疏雨萧萧地,又催下、千行泪。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">吹箫人去玉楼空,肠断与谁同倚?</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">一枝折得,人间天上,没个人堪寄。</span></p><h1><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;&nbsp;</span></h1><p><br></p> <h3 align="left">&nbsp;<font color="#333333">清平乐&nbsp; 年年雪里</font><font color="#167efb"><br>&nbsp;&nbsp; 宋朝 &nbsp;&nbsp; 李清照<br> 年年雪里,常插梅花醉。<br> 挼尽梅花无好意,赢得满衣清泪。<br>今年海角天涯,萧萧两鬓生华。<br>看取晚来风势,故应难看梅花。</font></h3> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">梅花绝句·闻道梅花坼晓风</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;宋朝 &nbsp; &nbsp;&nbsp; 陆游</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">闻道梅花坼晓风,雪堆遍满四山中。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">何方可化身千亿?一树梅花一放翁。</span></p> <p><span style="color: rgb(51, 51, 51);">&nbsp;西江月·梅花</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">&nbsp;&nbsp; 宋朝 &nbsp;&nbsp; 苏轼</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">玉骨那愁瘴雾,冰姿自有仙风。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">海仙时遣探芳丛,倒挂绿毛幺凤。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">素面翻嫌粉涴,洗妆不褪唇红。</span></p><p><span style="color: rgb(22, 126, 251);">高情已逐晓云空,不与梨花同梦。 </span></p> <h3 align="left"><font color="#333333">青玉案·梵宫百尺同云护</font><font color="#167efb"><br>[唐] 李煜<br>梵宫百尺同云护,<br>渐白满苍苔路。<br>破腊梅花早露。<br>银涛无际,玉山万里,<br>寒罩江南树。<br><br>鸦啼影乱天将暮,<br>海月纤痕映烟雾。<br>修竹低垂孤鹤舞。<br>杨花风弄,鹅毛天剪,<br>总是诗人误。 </font></h3> <h3 align="left"><font color="#333333">春燕</font><font color="#167efb"><br>[宋] 朱淑真<br>檐前日暖翩翩过,帘外风轻对对斜。<br>偏是社来还社去,年年不见腊梅花。 </font><b></b><i></i><u></u><sub></sub><sup></sup><strike></strike><br></h3> <h3 align="left"><font color="#333333">偈十三首</font><font color="#167efb"><br>[宋] 释法泰<br>推真真无有相,穷妄妄无有形。<br>真妄两无所有,廓然露出眼睛。<br>眼睛既露,见个什麽。<br>晓日烁开岩畔雪,朔风吹绽腊梅花。&nbsp;</font></h3> <h3 align="left" style="text-align: left;"><font color="#333333">&nbsp;雪后暖</font><font color="#167efb"><br>[宋] 戴复古<br>先腊梅花谢,不冰溪水流。<br>早尝春菜饼,暖卸木终裘。<br>去岁三冬雪,今年百谷秋。<br>此冬无此瑞,又为老农忧。</font></h3> <h3 align="center">&nbsp; &nbsp; &nbsp; <font color="#167efb">古人有句话说得好:“保剑锋从磨砺出,梅花香自苦寒来。”梅花之所以香气袭人,是因为他不畏寒冷,以顽强的生命使自己在冬季得以生存,而冬季的花都已凋谢,只有梅花绽&nbsp;</font></h3> <font color="#ed2308">结束语:</font> <h3 style="text-align: center">&nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">咏梅的诗章,也如一株一株梅树、一朵一朵梅花,灿若星云,举不胜举。一首首梅花诗,如绽初绽的梅花,晶莹剔透,缤纷怒放。沉浸在梅花诗海中,自有一股幽香萦绕身边,那种若有若无,飘渺不定,随风散发的诗韵芳香,如何形容它呢?文人墨客称梅花的芳香为“暗香”,或许,在梅花的诗海里永远散发着暗香,为后人称赞,诗香与梅花一样芬芳美妙传神。</font></h3><h3>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;&nbsp; <font color="#167efb">所以,我喜欢梅花淡雅的清香,并不是玫瑰的妖冶。它有五片花瓣,是五福的象征,一是快乐,二是幸福,三是长寿,四是顺利,五是我们最希望的和平。梅花是岁寒三友之一,花中四君子之首。</font><br></h3><h3><font color="#167efb"><font color="#167efb"></font><br></font></h3><h3><font color="#b06fbb">图片拍摄:秋月(原创)</font></h3><h3><font color="#b06fbb">古诗词:网络</font></h3><h3><font color="#b06fbb">拍摄地点:花溪平桥</font></h3><h3><font color="#167efb"><font color="#9b9b9b"></font><font color="#b06fbb"></font><br></font></h3>