父亲是一种年轮,母亲是一种岁月

时间的救赎

<p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961);">&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;在我的记忆深处,父亲的眉头一直锁着,似乎锁了一辈子。额头的皱纹连着脸颊纹,一圈又一圈,很像树木伐倒后,树墩上的同心圆环。</span></h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961);">父亲的脸很少有笑意,一直那么绷着,威严而又刻板,老像要大发雷霆去训斥谁。可是,他对我们谁都没有发过火,来脾气了,至多盯着我们多看一会儿。到是母亲会在父亲盯着看我们的时候,唠唠叨叨嫌弃我们这不对那不对,虽然是和风细雨的唠叨,可也经久不息。</span></h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"></h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"></h3><p style="white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961);">渐渐地,我们竟然依赖上父亲的威严,依赖上母亲的和风细雨。就是这样的威严及和风细雨伴随着我们一路走来,直至长大成人。</span><br></h3>