“榆”我述说

枫林晚

<p style="font-family: -webkit-standard; white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><br></h3><p style="font-family: -webkit-standard; white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">“昔我往矣,杨柳依依。今我来思,雨雪霏霏。”</h3><p style="font-family: -webkit-standard; white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;">&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;—— 《诗经·小雅·采薇》</h3><p style="font-family: -webkit-standard; white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><br></h3><p style="font-family: -webkit-standard; white-space: normal; -webkit-tap-highlight-color: rgba(26, 26, 26, 0.301961); -webkit-text-size-adjust: auto;"><br></h3> <p>  2019年8月,拍摄完《罗西亚大街的青春岁月》制作美篇的时候,我突然发现,那屹立在中东铁路建筑群路两侧的榆树,遒劲而又婆娑,端庄而又美丽。一个多世纪以来,任凭世事变迁,风雨变化,不卑不亢,朴素内敛,成熟顽强,默默地伫立在风里。</p><p>正如一位诗人所赞:风雨沧桑向晚年,松情竹韵禅悟心,禅根深叶茂知寒暑,散尽余钱买自然!</p> <p>  树是有灵性的,之前我拍中东铁路建筑群的时候,它不断的闯入我的视野,似是提醒我告诉我:来看看我,我在这里等你好久了。</p> <p>是啊与老榆树认识半个多世纪了,那年榆树钱曾是一家人裹腹的美食,上学了供我们这代人榆钱交给学校。</p> <p>拍摄过程中的我们就像久别重逢的老朋友,彼此相互疼惜着 诉说着…</p> <p>“莫道桑榆晚 余霞尚满天”从来都没有象今天见到你后,这样深深地体会,40几年前我就来过,那时你还年轻,我还很小,只在你飘洒榆钱的时候才过来。而今我出走万里,归来已不年少,岁月悠悠让我再次来到你身边,爱你-</p> <p>手机拍摄:侠 客</p><p>出镜:枫林晚</p><p>造型:王淑菊</p><p>文字:黄丽华</p>