李侗诗意:车马长无到,逍遥乐葛天

余风

<p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;">静庵山居 </h3><p style="text-align: center;">宋 · 李侗</h3><p style="text-align: center;">胜如城外宅,花木拥檐前。</h3><p style="text-align: center;">一雨晚时过,群峰翠色鲜。</h3><p style="text-align: center;">採荆烹白石,接竹引清泉。</h3><p style="text-align: center;">车马长无到,逍遥乐葛天。</h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><p style="text-align: center;">胜如城外宅,花木拥檐前。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><p style="text-align: center;">一雨晚时过,群峰翠色鲜。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3 style="text-align: center;">採荆烹白石,接竹引清泉。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;">车马长无到,逍遥乐葛天。</h3> <h3>  </h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> 李侗(1093一1163)南宋学者。字愿中,学者称延平先生。南剑州剑浦(属今福建南平)人。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> 李侗为程颐的二传弟子,年轻时拜杨时、罗从彦为师,得授《春秋》、《中庸》、《论语》、《孟子》。学成退居山田,谢绝世故四十年。</h3><h3> 认为万物统一于天理,只是天理的变化。提出“理与心一”主张“默坐澄心,体认天理”的认识方法。朱熹曾从游其门,并将其语录编为《延平答问》。</h3><h3><br></h3><h3> 以上文字来自百度,特此致谢!</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> 孙周卿(约公元一三二〇年前后在世)名不详,生卒年均不详,约元仁宗延祐末前后在世。生平不详。元代诗人。孙周卿工曲,所作以小令为多,今散见各家曲选中。</h3>