那年夏天——《白莲花》

玉米

<h3><font color="#010101">&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;水陆草木之花,可爱者甚蕃。自宋周敦颐来,世人皆爱莲之出淤泥而不染,谓莲,花之君子者也。——《爱莲说》</font></h3> <h3><font color="#010101">  莲之出淤泥而不染,白莲花为当之无愧者。冰心玉质,不染一丝尘埃。</font></h3> <h3><font color="#010101">——谦谦君子,湿润如玉</font></h3> <h3><font color="#010101">   斜阳里,莲心中的暖意,透体而出,让人有一种想伸出手,用指尖轻轻的感受下的心动。</font></h3> <h3><font color="#010101">——暖玉</font></h3> <h3><font color="#010101">——菡萏香消翠未残</font></h3> <h3><font color="#010101">——玉雪质玲珑</font></h3> <h3><font color="#010101">——清涩华年</font></h3> <h3><font color="#010101">   莲,出淤泥而不染,质本洁来还洁去。在那年热情如火的夏天,悄然而放,初心不改,正如那个充满向往的清涩少年。</font></h3>