此心安处是吾乡

余风

<p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;">定风波·南海归赠王定国侍人寓娘 </h3><p style="text-align: center;">宋 · 苏轼</h3><p style="text-align: left;"> 常羡人间琢玉郎。天应乞与点酥娘。尽道清歌传皓齿。风起。雪飞炎海变清凉。</h3><p style="text-align: left;"> 万里归来颜愈少。微笑。笑时犹带岭梅香。试问岭南应不好。却道。此心安处是吾乡。</h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3><p style="text-align: center;"><br></h3> <h3>  </h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> 苏子豁达!所谓经历了,想开了,明白了,方有此境也。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3>  </h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3> 坦荡苏子!正是心依旧,耳目明,芥蒂了,灵犀清,方得真我也。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3> </h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3>  率性苏子!羡尔真性情,从未改,功名淡,妙笔生,乃真自在矣!</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3>  至情苏子!一路贬向南,过赤壁,越梅岭,苦而喜,岂止真名士?<br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3>  大德苏子!毁誉非关己,进良策,谏新法,筑长堤,无非系黎民。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3> <h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3>  至矣苏子!一路归来兮,赋新词,抒肺腑,焕新颜,心安即故乡。</h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3><h3><br></h3>