立夏又吟先贤诗

阳光

<h1><b><font color="#167efb">  立夏了,秦观说:“芳菲歇去何须恨,夏木阴阴正可人。”</font></b></h1> <h1><font color="#ed2308"><b>  而谢灵运则观察细微,发现“首夏犹清和,芳草亦未歇。”</b></font></h1> <h1><font color="#39b54a"><b>  杨万里在立夏后百般无聊,只好“日长睡起无情思,闲看儿童提柳花。”</b></font></h1> <h1><font color="#808080"><b>  孟浩然却边嗅边听,写下了“荷风送香气,竹露滴清响”的妙句。</b></font></h1> <h1><font color="#b04fbb"><b> 李白酒兴大发,连斟酣饮,大声吟哦:“雁引愁心去,山銜好月来。”</b></font></h1> <h1><b>  李商隐闲情逸致顿起,独步荷塘,他说:“惟有绿荷红菡菡,卷舒开合任天真!”</b></h1> <h1><font color="#ff8a00"><b> 唐宋及历代其他诗人骚客也不甘落伍,争先恐后各自题诗:</b></font></h1> <h1><font color="#ed2308"><b> 初夏·朱淑真</b></font></h1><h1><font color="#ed2308"><b>竹摇清影罩幽窗,两两时禽噪夕阳。</b></font></h1><h1><font color="#ed2308"><b>谢却海棠飞尽絮,困人天气日初长。</b></font></h1><h3><font color="#ed2308"><b><br></b></font></h3> <h1><font color="#39b54a"><b> 立夏·左河水</b></font></h1><h1><font color="#39b54a"><b>南国似暑北国春,色秀江淮万木荫。</b></font></h1><h1><font color="#39b54a"><b>时病时虫人撒药,忽寒忽热药搪人。</b></font></h1> <h1><b><font color="#167efb"> </font></b><b><font color="#167efb"> 初夏绝句·陆游</font></b></h1><h1><b><font color="#167efb">纷纷红紫已成尘,布谷声中夏令新。</font></b></h1><h1><b><font color="#167efb">夹路桑麻行不尽,始知身是太平人。</font></b></h1> <h1><font color="#ff8a00"><b> 初夏即事·王安石</b></font></h1><h1><font color="#ff8a00"><b>石梁茅屋有弯碕,流冰溅溅度西陂。</b></font></h1><h1><font color="#ff8a00"><b>晴日暖风生麦气,绿荫幽草胜花时。</b></font></h1> <h1><b><font color="#ed2308">  年年立夏,今又立夏。古人吟咏立夏诗句许多,不胜列举。岁月悠悠,今不见古人,谨以此篇以纪之。</font></b></h1> <h1><font color="#ff8a00"><b> </b></font></h1> <h1><font color="#b04fbb"><b> </b></font></h1><h3><font color="#b04fbb"><b> </b></font></h3>