常山游记

逍遥山人

<p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">常山位于山东省诸城市,其得名与北宋诗人苏轼在《雩泉记》中的描述有关:“东武滨海多风,而沟渎不留,故率常苦旱。祷于兹山,未尝不应。民以其可信而恃,盖有常德者,故谓之常山。”</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p> <p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">岁在己亥,谷雨之日,儿时游伴,相约常山。</p><p class="ql-block ql-indent-1">《雩泉记》载,常山有德,感知民苦,祷雨辄应,故名常山。</p><p class="ql-block ql-indent-1">知州苏轼,关心民事,重塑山神,与民同祈。欣然之作,《密州出猎》,流传千古,常山扬名。</p><p class="ql-block ql-indent-1">呜呼哀哉,历经千年,神祠雩泉,损失殆尽,宫亭寺庵,荡然无存。</p><p class="ql-block ql-indent-1">今有义绅,窦氏宝荣,斥资重修,历经十年,终成大观。</p><p class="ql-block ql-indent-1">登高远望,峰青碧翠,林涛汹涌,殿堂楼阁,鳞次栉比,梵宇宝刹,金碧辉煌。</p><p class="ql-block ql-indent-1">缓步寺内,丹素炫彩,金玉垂辉,钟鼓悠扬,远溢法香,静心养性,万虑顿消。</p><p class="ql-block ql-indent-1">德配天地,道冠古今,古有苏子,今有窦氏,诸城留史,常山留名。</p><p class="ql-block ql-indent-1">常山之常,在于常德,德而信也。</p><p class="ql-block ql-indent-1">雩泉之雩,在于笃信,信而祀也。</p>