野鹤闲云的美篇

野鹤闲云

<h3><br></h3><h1><font color="#b04fbb"> 《兰花吟》</font></h1><h3><font color="#167efb">中国兰,别称“空谷仙子”,无硕大之花叶,无艳色媚态,香气清洌、醇正,被奉为国香。人们欣赏兰花以草木为伍,“芷兰生于深林,不以无人而不芳”的质朴品德,及其不与群芳争艳,不畏霜雪欺凌,坚忍不拔的刚毅气质。中国兰的叶、花、香独俱“四清”,即气清、色清、神清、韵清,历来被视为高洁典雅的象征,与梅花、竹子、菊花并称“四君子”。</font></h3><h3><font color="#167efb"> 《兰花吟》廿首乃历年诗作,现呈奉给各位诗友、美友,以博一咥,恭请斧正。</font></h3><h3><font color="#167efb">作者戴光岭,号“是知斋主”,2019年3月后记。。</font></h3> <h3><font color="#ed2308"> 《咏兰》~ 十二首</font></h3><h3><font color="#39b54a">其一,颙颙昂昂绿衣郎,并蒂花开碧干长。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 气清不俗列魁品,不争春色只争芳。</font></h3><h3><font color="#39b54a">其二,清神静心欲画兰,敢遣君子上笔端?</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 撇叶点花墨妍色,滃然纸上袅春烟。</font></h3> <h3><font color="#39b54a">其三,本是草根居山乡,此身半隐半张扬。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 清芬散逐弥漫去,无人不知是吾香。</font></h3><h3><font color="#39b54a">其四,山野幽幽吐芬芳,焉逐春色与春光?</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 空谷仙子不辞累,依乘馨风采药忙。</font></h3> <h3><font color="#39b54a">其五,不以无人也吐馨,云闲气逸风骨清。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 从此夜夜春梦里,兀自对卿又抚琴。</font></h3><h3><font color="#39b54a">其六,吮泉饮露被寒霜,空谷山林掩隐藏。 贞情坚忍性刚毅,艳俗不齿吐清香。</font></h3> <h3><font color="#39b54a">其七,质朴静娴性矜持,素裳缟衣无艳姿。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 碧叶摇曳婀娜影,活色生香赋新诗。</font></h3><h3><br></h3><h3><font color="#39b54a">其八,沾露花萼紫霞光,窗开惠风悠悠长。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 剑脊三尺泻翠色,观叶胜似闻花香。</font></h3> <h3><font color="#39b54a">其九,西子娉婷姿修姱,低眉颔首口含葩。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 浣沙归去踏兰路,总携清馥到自家。</font></h3><h3><font color="#39b54a">其十,芷兰气色韵神清,不羡西施俏美形。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 惟赏叶垂舒袖舞,敢问香洌谁与争?</font></h3> <h3><font color="#39b54a">十一,疾俗惹得众芳嘲,避世山居远尘嚣。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 清明风月孕精神,攒成幽香透春霄。</font></h3><h3><font color="#39b54a">十二,如今谁诵离骚篇,淡泊生平历清寒。</font></h3><h3><font color="#39b54a"> 何必汲汲戚戚意,吾自芬芳在世间。</font></h3> <h1><font color="#ed2308"> 《春兰》</font></h1><h1><font color="#39b54a">百花争艳也争春,兰草谦和意韵淳。</font></h1><h1><font color="#39b54a">卓然腾秀叶翠翠,婉约娴丽绵绵情。</font></h1><h1><font color="#39b54a">夕晖微照嫣紫色,晓露暗沾窈窕身。</font></h1><h1><font color="#39b54a">恬淡高洁无傲气,只是吐香不侍人。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《兰情》</font></h1><h1><font color="#39b54a">兰蕙祖居幽谷间,草木为伍吮甘泉。</font></h1><h1><font color="#39b54a">常沐清露伴明月,偶被严霜卧风寒。</font></h1><h1><font color="#39b54a">仪态端庄睥妖冶,气质华贵睨俗颜。</font></h1><h1><font color="#39b54a">倚窗今日探身影,难望春色望柳烟。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《兰魂》</font></h1><h1><font color="#39b54a">芷兰幽馥有香根,清逸淡雅不染尘。</font></h1><h1><font color="#39b54a">丽日融融叶苍翠,晚霞熠熠蕊晶莹。</font></h1><h1><font color="#39b54a">清溪浣纱沉鱼影,阑夜拈香拜月身。</font></h1><h1><font color="#39b54a">休怨越王仇雠恨,兰渚山下萦芳魂。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《兰神》</font></h1><h1><font color="#39b54a">花绽四时无艳妆,不逐春色与秋光。</font></h1><h1><font color="#39b54a">林中寻遍终难见,任是无人也自香。</font></h1><h1><font color="#39b54a">日月孕育真情志,天地造化意韵长。</font></h1><h1><font color="#39b54a">修道立德孰知己?兰交君子有华章。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《兰韵》</font></h1><h1><font color="#39b54a">室幽清静诵兰章,一茎一花独自芳。</font></h1><h1><font color="#39b54a">花叶飘逸郁苍翠,花容洁雅浅绿黄。</font></h1><h1><font color="#39b54a">韵弥楚畹蝶翩舞,情漫谢庭子徜徉。</font></h1><h1><font color="#39b54a">堪羡魏姚真国色,世人应知王者香。</font></h1><h3><br></h3> <h1><font color="#ed2308"> 《兰德》</font></h1><h1><font color="#39b54a">避居幽谷村野乡,自隐山林不显彰。</font></h1><h1><font color="#39b54a">地气盈盈色清逸,天风荡荡气悠扬。</font></h1><h1><font color="#39b54a">春雨几番万红谢,秋露一斟漱孤芳。</font></h1><h1><font color="#39b54a">世奉国香非所愿,悬壶济世怀衷肠。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《兰品》</font></h1><h1><font color="#39b54a">飞檐黛瓦古院庭,兰友邂逅兰室清。</font></h1><h1><font color="#39b54a">竹掩漏窗香暗透,廊迴清流气畅明。</font></h1><h1><font color="#39b54a">仪态万状亭亭秀,翔鸾翥凤羿羿乘。</font></h1><h1><font color="#39b54a">不争春色真君子,此身赢得淡泊名。</font></h1> <h1><font color="#ed2308"> 《画兰》</font></h1><h1><font color="#39b54a">我偕君子上砚山,静气清心望毫端。</font></h1><h1><font color="#39b54a">撇叶凤眼有交破,气清飘逸自翩跹。</font></h1><h1><font color="#39b54a">画瓣点蕊复挽袖,凝神怀瑾轻抹胭。</font></h1><h1><font color="#39b54a">绢纸晕染墨七色,兰蕙香洌到窗前。</font></h1> <h3>丨</h3>