深夜,一个人的飞花令

青青子衿

<p class="ql-block">  元宵,首先想到的就是欧阳修的“月上柳梢头,人约黄昏后。”然而不巧,雨一直下,正逢了一个阴冷潮湿不见日月的江南漫长雨季,于是在这样无月亦无约的清冷之夜,想到叔本华《关于独处》中的一段话:“一个人只能与自己达致最完美的和谐 ,而不是与朋友或者配偶。完全、真正的内心平和和感觉宁静,这是在这尘世间仅次于健康的至高无上的恩物,也只有在一个人孤身独处的时候才可觅到。”那就自娱自乐和自己玩玩关于月的“飞花令”吧。</p> <p class="ql-block">  年少时就喜欢上古诗词,已记不清有多少年把几本厚厚的唐宋诗词鉴赏辞典放在枕边,悲喜人生,所遭遇的一切,无一是不能用诗词来诠释和表达的。白发渔樵江渚上,惯看秋月春风 。春花秋月何时了。往事知多少?让我再静静地写一遍曾读过用过、记得过、喜欢过、励志过、释怀过,关于“月”的对应人生种种的唯美诗词吧。</p> <p class="ql-block">琵琶弦上说相思。当时明月在,曾照彩云归。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">无言独上西楼,月如钩。寂寞梧桐深院锁清秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">明月楼高休独倚,酒入愁肠,化作相思泪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">明月不谙离恨苦,斜光到晓穿朱户。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">多情只有春庭月,犹为离人照落花。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">料得年年肠断处,明月夜,短松冈。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">云中谁寄锦书来,雁字回时,月满西楼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">秋风清,秋月明,落叶聚还散,寒鸦栖复惊。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">今夜月明人尽望,不知秋思落谁家。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">今宵酒醒何处?杨柳岸、晓风残月。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我寄愁心与明月,随风直到夜郎西。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">沧海月明珠有泪,蓝田日暖玉生烟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人生自是有情痴,此恨不关风与月。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">还有特别喜欢红楼梦中史湘云和林黛玉的凄美联诗 :寒塘渡鹤影,冷月葬花魂。</p> <p class="ql-block">后来还是这几句来顺应世事的变迁和无奈:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天若有情天亦老,月如无恨月常圆。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">再有那些意境唯美和气势恢弘的画面:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">明月松间照,清泉石上流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">疏影横斜水清浅,暗香浮动月黄昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">沙上并禽池上暝。云破月来花弄影。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">月落乌啼霜满天,江枫渔火对愁眠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">晓镜但愁云鬓改,夜吟应觉月光寒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">会挽雕弓如满月,西北望,射天狼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">星垂平野阔,月涌大江流。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">野旷天低树,江清月近人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春风又绿江南岸,明月何时照我还。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">今人不见古时月,今月曾经照古人。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">缺月挂疏桐,漏断人初静。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人生如梦,一樽还酹江月。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">我愧虽无李白才,料应月不嫌我丑。</p> <p class="ql-block" style="text-align: justify;">  吹灭读书灯,一身都是月。感恩文字的馈赠,让我采撷到最美的诗意。我们不能不信服诗词的魅力,就像弘一法师写过的“华和天”这两句,它可以让我们在枯树之上看到“华枝春满” ,在无边的黑夜里看到“天心月圆”。</p> 曾经月圆之时,随拍的月亮