究竟是“蜡梅”,还是“腊梅”?

梨花落尽

<p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅花一般在12月下旬到2月上旬开放。腊梅别名然黄梅、黄梅花。腊梅科腊梅属。落叶灌木,高3米左右。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅的别称</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">金梅、蜡花、腊梅花、蜡木、麻木紫、石凉茶、唐梅、香梅。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅的生长习性</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅喜阳光,能耐荫、忌渍水。腊梅花可以在霜雪寒天傲然开放,花黄似蜡,浓香扑鼻,是冬季观赏主要花木。腊梅耐寒,在不低于-15℃时能安全越冬,北京以南地区可露地栽培,花期遇-10℃低温,花朵受冻害。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅通常生长在土层深厚、肥沃、疏松、排水良好的微酸性沙质壤土上,在盐碱地上生长不良。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅耐旱性较强,怕涝,家庭养护浇水不要太勤。树体生长势强,分枝旺盛,根茎部易生萌蘖。耐修剪,易整形。先花后叶,花期11月~翌年3月,7~8月成熟。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">腊梅的寓意</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">慈爱之心,高尚的心灵。忠实、独立、坚毅、忠贞、刚强、坚贞、高洁。高风亮节、傲气凌人、澄澈的心、浩然正气、独立创新。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">其实蜡梅或称腊梅,其名字中虽然有一个“梅”字,但它并不是梅花,只是因为它的花形及香味很像梅花,且其品格也如梅花般不畏严寒,傲雪而立,人们喜爱它如同梅花,因此而得名。而这“梅”字是取其意,而非其实。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">冬风凛冽,唯有腊梅,迎风不败。那树绿叶,何以瞬间败落?换成一簇簇金色的,色泽明丽的繁花,点缀寒风的呼啸,赶走了一处处争相竞放的花朵,却唤醒了曾在暖日中熟睡的腊梅。冬日萧瑟背景中的腊梅,唯有那枯老瘦弱的枝干为它依托,在败叶中挺立,显现出傲人的身姿。枝杈间的那抹灿烂,涌出一股特殊的奇香,在空气里弥漫流淌。造就这一切的,正是那骨瘦如柴的枝干,与花朵相互依存,在这冷峻的花园,独自盛开。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size: 20px;">让我们走进梅花的芳香吧!那些看上去瘦削干枯的枝头,何以净接满咂匝的花骨朵儿?那些看上去透明的,娇弱无力的淡黄色小花,何以竟吐出如此高雅的清香?那清香不是静止的,它无声无息地飞,在飘,在流动,像是有一位优雅的诗人,正悠悠地吟诵着一首无形无韵然而无比优美的诗。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">如果你在网上搜索关于蜡梅的诗词,你会发现,大部分都是关于梅花的诗词。也许你会混淆,也许你会失望。然而我觉得,既然人们冠以“梅”之名给它,也就不在意它与梅花争宠,那些咏梅的文字对它也不过分。冬日里,百花凋零之际,这一红、一黄的花儿,带给人们虽是不一样的景色,却是同一样的意境,即便争宠又何妨。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">当然,在此,我还是要较真一下,因为相似并不等于相同,还是要区别对待。天造万物,各司其职,各得其所。腊梅独具的特色,也是不可取代或忽略的。以下摘选了几首专属于蜡梅的诗词,大家一起来欣赏吧。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">据《宾朋宴语》记载,宋代诗人王直方的父亲有许多美丽的侍女,其中有一名叫素儿的,长得非常漂亮。有一天,诗人晁无咎到他家,王直方折了枝蜡梅赠给晁无咎,晁无咎便即兴赋诗一首以表谢意:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">去年不见蜡梅开,准拟新枝恰恰来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">芳菲意浅姿容淡,忆得素儿如此梅。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">宋代.王十朋咏蜡梅的《点绛唇》(奇香蜡梅)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">蜡换梅姿,天然香韵初非俗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">蝶驰风逐,蜜在花梢熟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">岩壑深藏,几载甘幽独。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">因坡谷,一标题目,高价掀兰菊。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">王十朋还有一首咏蜡梅的诗曰:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">非蜡复非梅,梅将蜡染腮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">游蜂见还讶,疑自蜜中来。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">明代.袁宏道《小竹林蜡梅盛开兼赠主人》</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">顿觉水沉粗,幽香袭一湖。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">瘦枝梅韵格,鲜蕊桂肌肤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">月下高真梦,烟中静女图。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">主人无俗累,花性也清孤。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">以下是我在一本书上翻看到的关于《小竹林蜡梅盛开兼赠主人》这首诗的意译,作者以诗译诗的方式很独特,语言精辟,既有意境,又有深意:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">忽觉得那沉香粗俗,满湖被你清香弥漫。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">瘦梅样的情韵格调,鲜桂花蕊般的肌肤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">月下你更高洁真诚,烟中你是静女图景。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">我没有世俗的挂累,却有蜡梅样的清孤。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">宋代.谢翱《蜡梅》:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">冷艳清香受雪知,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">雨中谁把蜡为衣?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">蜜房做就花枝色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">留得寒蜂宿不归。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">唐代诗人李商隐称蜡梅为寒梅,有诗句如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">知访寒梅过野塘,久留金勒为回肠。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">谢郎衣袖初翻雪,荀令熏炉更换香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">何处拂胸资蝶粉,几时涂额藉蜂黄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">维摩一室虽多病,亦要天花作道场。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">宋代.黄庭坚《戏咏蜡梅二首》 :</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">金蓓锁春寒,恼人香未展。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">虽无桃李颜,风味极不浅。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">体薰山麝脐,色染蔷薇露。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">披拂不满襟,时有暗香度。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">宋代.杨万里《腊梅》:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">天向梅梢别出奇,国香未许世人知。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">殷勤滴蜡缄封印,却被霜风折一枝。</span></p>