枯荷禅韵,如诗意境

卓子

<p class="ql-block"> 立秋过后,</p> <p class="ql-block">池塘中的荷花仿佛一下子进入了暮暮老年。</p> <p class="ql-block">  </p><p class="ql-block"> 记不清,</p> <p class="ql-block">荷的第一片花瓣是从哪一天开始凋落的。</p> <p class="ql-block"> 如今满眸的繁华已无踪。</p> <p class="ql-block">看到的却是半是萧条,</p> <p class="ql-block">半是如诗的残荷清骨。</p> <p class="ql-block"> 残荷,残亦风流。</p> <p class="ql-block">以其残缺的枝叶守望严冬。</p> <p class="ql-block">守望来年的春天……</p> <p class="ql-block">残荷的美在于它的形和态,表现出的不同寻常的韵味。</p> <p class="ql-block">残荷之美在于意境,一叶、一茎与莲蓬之间,经过有意的构图取舍,都会显现其独特的意境。</p> <p class="ql-block">简单的几个线条,几片叶子,就可以勾勒出一幅墨荷,雅致清新、意境悠远。</p> <p class="ql-block">荷叶虽枯,却仍然屹立不倒,别有一种悲壮的美感。</p> <p class="ql-block"> 残荷,繁简各一的线条。</p> <p class="ql-block">让人读出了一种简朴的人生味道。</p> <p class="ql-block"> 静谧归隐,回归真我。</p> <p class="ql-block">回归生命的本源。</p> <p class="ql-block"> 残荷,教会我们对于一种美的审视,</p> <p class="ql-block">不再局限于视觉的冲击,</p> <p class="ql-block">更在意一份内在涵义。</p> <p class="ql-block">总感觉,残荷的枯败里藏驻着一种不折的神韵。</p> <p class="ql-block">一种淡定不惊的气场。</p> <p class="ql-block">当生命不再有了耀眼的花衣,依然以清香的筋骨伫立。</p> <p class="ql-block">依然在静水里将心打坐成禅……</p> <p class="ql-block"> 残荷,或一片枯叶,</p> <p class="ql-block">或一朵莲蓬,</p> <p class="ql-block">或一枝茎骨,</p> <p class="ql-block">倒映寒塘,与水共舞。</p> <p class="ql-block">寒凉清爽,颇有几分禅意。</p> <p class="ql-block"> 残荷的魅力就像岁月中褪色的记忆。</p> <p class="ql-block">淡淡地,默默地,却又那么顽强的生动的印在那里。</p> <p class="ql-block"> 浮影残妆,临水斜阳。</p> <p class="ql-block">荷香依稀辨,残影已满塘。</p> <p class="ql-block">  叶枯不忍落,冬日迎霜寒。</p> <p class="ql-block"> 一池残荷满目秋,点点香痕已无踪。</p> <p class="ql-block">待到他时春水暖,万顷碧波透晴空。</p> <p class="ql-block"> 浅塘秋荷残,远瞧心生怜。</p> <p class="ql-block"> 寒水映残荷,冷风摇枯枝。</p> <p class="ql-block"> 秋阴不散霜飞晚,留得枯荷听“鱼”声。</p> <p class="ql-block">  傲骨何惧雪,清魂报故知。</p> <p class="ql-block">摄影:卓子</p><p class="ql-block">摄影地点:福建医科大学,福建农林大学,福州茶亭公园。</p>