重庆垫江 牡丹

<h3>庭前芍药妖无格,池上芙蕖净少情。</h3><h3>唯有牡丹真国色,花开时节动京城。</h3><h3> ——唐.刘禹锡</h3> <h1 style="text-align: center; ">清平调</h1><h3 style="text-align: center; ">李白</h3><h3 style="text-align: center; ">(一)</h3><h3 style="text-align: center; ">云想衣裳花想容,<br></h3><h3 style="text-align: center; ">春风拂槛露华浓。</h3><h3 style="text-align: center; ">若非群玉山头见,</h3><h3 style="text-align: center; ">会向瑶台月下逢。</h3> <h3 style="text-align: center; ">(二)</h3><h3 style="text-align: center; ">一枝秾艳露凝香,</h3><h3 style="text-align: center; ">云雨巫山枉断肠。</h3><h3 style="text-align: center; ">借问汉宫谁得似,</h3><h3 style="text-align: center; ">可怜飞燕倚新装。</h3> <h3 style="text-align: center;">(三)</h3><h3 style="text-align: center;">名花倾国两相欢,</h3><h3 style="text-align: center; ">长得君王带笑看。</h3><h3 style="text-align: center; ">解释春风无限恨,</h3><h3 style="text-align: center; ">沉香亭北倚阑干。</h3>