鹤寿万春

伯元书斋

<h3> 鹤是人类喜爱的吉祥之鸟,</h3><div><br></div><div> 与道家文化有着密切关系,</div><div><br></div><div> 东汉和魏晋南北朝期间,</div><div><br></div><div> 道家仙学更是视鹤</div><div><br></div><div> 为神仙的化身而神圣。</div><div><br></div><div> 鹤的长寿和高飞两个特性,</div><div><br></div><div> 道认为鹤既是仙人的坐骑,</div><div><br></div><div> 又是仙人的化身,</div><div><br></div><div> 称之为仙禽、仙骥、仙客、</div><div><br></div><div> 仙子、仙羽、蓬莱羽士。</div> <h3> 鹤象征着益寿延年、富运长久,</h3><div><br></div><div> 作为鸟类中最高贵的一种,</div><div><br></div><div> 它代表长寿、富贵,寓意健康长寿。</div><div><br></div><div> 传说中的鹤是一种仙禽,</div><div><br></div><div> 据《雀豹古今注》中载,</div><div><br></div><div> “鹤千年则变成苍,</div><div><br></div><div> </div><div> 又两千岁则变黑,所谓玄鹤也”。</div><div><br></div><div> 可见古人认为鹤是多么长寿了。</div><div><br></div><div> 因而鹤常被认为是“长寿鸟”,</div><div><br></div><div> 更有“千年龟,万年鹤”之说!</div><div><br></div><div> 一起欣赏(梦笔斋主)笔下的仙鹤,</div><div><br></div><div> 感受吉祥鸟带来的美好祝福吧!</div> <h3> 清 石涛《鹤寿千春》</h3><div><br></div><div> 流精城阙阿母家,千树万树恒春花。</div><div><br></div><div> 蜂鬚蝶翅不能到,人间遥指疑红霞。</div><div><br></div><div> 瑶花艳体光盈座,六铢紫帔醍醐涴。</div><div><br></div><div> 五岳图中烟雾深,七真会里乾坤大。</div><div><br></div><div> 古今谁是糟邱客,前有刘伶后李白。</div><div><br></div><div> 岂知三万六千觞,酿取天泉作璚液。</div><div><br></div><div> 君不见昆崙万仞金芙蓉,</div><div><br></div><div> 海天一色青濛濛。</div><div><br></div><div> 泰皇汉武脚可到,楼船甲帐生寒风。</div><div><br></div><div> 又不见,武陵鸡犬非人世,</div><div><br></div><div> 流水桃花风土异。</div><div><br></div><div> 渔父重寻旧路迷,至今但有仙源记。</div><div><br></div><div> 由来业慧当生天,寸田尺宅堪求仙。</div><div><br></div><div> 翠波满酌驻光景,半醒半醉蓬莱眠。</div> <h3> 远映村更失,孤高鹤来傍。</h3><div><br></div><div> 胜气欣有逢,仙游且难仿。</div><div><br></div><div>——《望鸣皋山白云,寄洛阳卢主簿》李欣</div> <h3><br></h3><div> 绰绰神姿,婷婷仙骨,头镶一点朱砂。 </div><div><br></div><div> 清霜素羽洁无瑕。 </div><div><br></div><div> 居浅泽,闲庭信步;出深谷,展翼齐霞。 </div><div><br></div><div> 堪可谓,当今儒雅,绝代风华。 </div><div><br></div><div> 天涯,曾化令威归去,何处桑麻? </div><div><br></div><div> 苦身不由己,命却由他。 </div><div><br></div><div> 武昌府,昔年旧址;扎龙地,今日新家。 </div><div><br></div><div> 无奈处,南迁北徙,不比腊梅花!</div><div><br></div><div> ——潇湘夜雨·丹顶鹤</div> <h3> 久在青田唳,天高忽暂闻。</h3><div><br></div><div> 翩翩萦碧落,嘹唳入重云。</div><div><br></div><div> 出谷莺何待,鸣岐凤欲群。</div><div><br></div><div> 九皋宁足道,此去透絪缊。</div><div><br></div><div> ——《闻云中唳鹤》唐·章孝标</div> <h3> 黄鹤远联翩,从鸾下紫烟。</h3><div><br></div><div> 翱翔一万里,来去几千年。</div><div><br></div><div> 已憩青田侧,时游丹禁前。</div><div><br></div><div> 莫言空警露,犹冀一闻天。</div><div><br></div><div> ——《鹤》唐·李峤</div> <h3> 水隔群物远,夜深风起频。</h3><div><br></div><div> 霜中千树橘,月下五湖人。</div><div><br></div><div> 听鹤忽忘寝,见山如得邻。</div><div><br></div><div> 明年还到此,共看洞庭春。</div><div><br></div><div> —— 春园即事</div> <h3> 古壁仙人画,丹青尚有文。</h3><div><br></div><div> 独舞纷如雪,孤飞暧似云。</div><div><br></div><div> 自矜彩色重,宁忆故池群。</div><div><br></div><div> 江海联翩翼,长鸣谁复闻。</div><div><br></div><div> —— 唐·陈子昂</div> <h3> 灵鹤产绝境,昂昂无与俦。</h3><div><br></div><div> 群飞沧海曙,一叫云山秋。<br></div><div><br></div><div> 野性方自得,人寰何所求。</div><div><br></div><div> 时因戏祥风,偶尔来中州。</div><div><br></div><div> 中州帝王宅,园沼深且幽。</div><div><br></div><div> 希君惠稻粱,欲并离丹丘。</div><div><br></div><div> 不然奋飞去,将适汗漫游。</div><div><br></div><div> 肯作池上鹜,年年空沉浮。</div><div><br></div><div> ——《遇旅鹤》唐·孙昌胤</div> <h3>她们姿态飘逸雅致,啼鸣声给人以超凡脱俗的感觉。在中国古代神话和民间传说中被誉为“仙鹤”,成为高雅、长寿的象征。</h3><div><br></div> <h3>它们就一飞冲天,用翅膀拍开乌云,在天地之间,昂然嘶,是母亲曾经的哀号,响砌在云霄.雷声震天,也震撼着,它用优美的风姿,和着.独特的舞步 在人间穿越,,带给人们无尽的遐想。</h3><h3><br></h3><h3> </h3> <h3> 鹤 [唐] 郑谷</h3><div> 一自王乔放自由,俗人行处懒回头。</div><div> 睡轻旋觉松花堕,舞罢闲听涧水流。</div><div> 羽翼光明欺积雪,风神洒落占高秋。</div><div> 应嫌白鹭无仙骨,长伴渔翁宿苇洲。</div> <h3> **** 文章来于网络 国画:江锦坤 ****</h3><div><br></div> 鹤寿